Volgers van de Nazarener Joodse rebbe Jeshua – Followers of the Nazarene Jewish rebbe Jeshua
De aoristus (Grieks: ἀόριστος, vertaling: onbepaald, vaag) is een tempus die voorkomt in verschillende talen, zoals het Oudgrieks, het Sanskriet, het Oudkerkslavisch en het Georgisch. In het Nederlands is er geen formeel equivalent van de aoristus, maar wel zijn er werkwoordsvormen die dezelfde betekenis kunnen uitdrukken. In het Latijn wordt dezelfde betekenis uitgedrukt door het perfectum.
Zuurdeeg of zuurdesem, het verzuurde deeg dat in het Oosten als gist gebruikt werd om nieuw brood te bakken. Het doel van zuurdeeg is, dat het deeg rijst en het brood smakelijker wordt. Maar het stond ook als teken voor iets wat een alles doordringende werking heeft alsook voor het werkend beginsel op geestelijk gebied in zaken van godsdienstbeleving, staatskunde en groepswerking. Jezus vergelijkt in Mt 13:33 Lu 13:21 de alles doordringende werking van het Koninkrijk van God met de werking van zuurdeeg. Op andere plaatsen is zuurdeeg juist een symbool van het kwade, van ontaarding en bederf, dat het andere aansteekt. {Mt 16:6-12 Mr 8:15 Ga 5:9 }
Wij zien waartoe na-ijver en broedertwist kan leiden als wij lezen: "Kaïn kreeg woorden met zijn broer Hevel en toen ze op het veld waren kwam Kaïn in opstand tegen zijn broer Hevel en vermooorde hem."
De Bereshith Boekschrijver legt voor hoe het mensenras tot uitbreiding kwam en waardoor er nog meer verkeerd ging dan wat er in de Gan Eden al verkeerd gegaan was. Eerst beschouwen wij het gezin met de mannen waar rond het in deze sage draait.
Na de verbanning uit Gan Eden moeten de Ish en Isha zelf voor hun onderhoud voorzien en een gezin uitbouwen dat mee moet bijdragen in de levensvoorzieningen. Maar in het vierde hoofdstuk van de Bereshith zien wij ook dat de mens toch nog een zekere getrouwheid aan God wenste te tonen door Hem ook offergaven te brengen.
In het 3° hoofdstuk van de Bereshith zagen wij dat de eerste menselijke wezens maar al te graag als de Elohim goed en kwaad wensten te kennen en gelijk Hem wensten te zijn. Die boom van kennis was dan ook voor de mannin een lust voor de ogen geworden, maar ook voor haar partner was het verleidelijk om door het eten van die vrucht meer inzicht te krijgen. Hun wens om als God kennis en wijsheid te hebben bracht over heel hun nageslacht pijnlijke gevolgen, zelfs zodanig dat zij zoouden sterven en tot stof zouden terug keren. God verjoeg hen uit de Gan Eden maar voorspelde dat er later nog een strijd zou gestreden worden en uit een vrouw nog een belager zou komen.
Door het eten van de vruchten van de Etz HaDa'as Tov v'Rah is de kennis van goed en kwaad tot de mens gekomen en door dat inzicht van de verschillen tussen die twee is er ook een moreel inzicht bij zijn insticnt toegevoegd.
Door dubbelzinnige toespraak en het laten meeslepen van verwachtingen voor een bovenzinnelijke kennis is de mens slachtoffer geworden van haar eigen misleiding en drang om God gelijk te zijn of evenveel als Hem te kennen. Het eten van de vrucht van de boom der kennis verzinnebeeldt de oermenselijke levenservaring van de ontnuchtering na de roes der zonde.
Jeshuaisten / Jeshuaists 