Over enkele dagen is het 13 Nadar 5778 en zullen velen vasten met de Ta’aniet Esther (vasten van Esther) en denken aan Esther. Woensdag 28 februari 2018 brengt naar Purim of Poerim, het Lotenfeest of het feest van Esther op 14 Adar, dat Gods verlossing van zijn volk door de wijsheid en goddelijkheid van een mooie vrouw viert. Als kind vonden wij het maar al te gek dat wij met de ratel lekker veel lawaai mochten maken in de tuin en zelfs in de dienst als de naam van Haman viel bij het voorlezen in de synagoge van de boekrol van Ester.
Voor ons was het een eerste teken voor hoop dat over onze gemeenschap zou komen. Het gold om ons te herinneren dat wij niet uitgeroeid zouden worden maar dat Gods redding steeds nabij is. Wel moet ik toegeven dat als kind wij ook dachten dat wij het kwaad konden wegratelen met ons kabaal. Ook in ons spel speelden we de slechterik en de verdrijvers van het kwaad. Ook durfden wij enkele verhalen mengen en zo de ratel gebruiken als een tuig om de “lammeren” bijeen te drijven, zodat zij naar de slachtbank konden gebracht worden om hun bloed te gebruiken om op de deurposten te schilderen als teken dat de Hashem daar moest voorbij gaan en ons sparen.
Wij geraakten helemaal in vervoering van het verhaal rond Esther (uit de Ketuvim of Geschriften), waarbij deze vrouw de glorie geeft aan God zonder hem ooit met de naam te noemen en zulk een hoge plaats kon verkrijgen. Esther was een Hebreeër genaamd Hadassah (Myrtle) die trouwde met de koning van het land waar de Joden in ballingschap waren. Door haar invloed bij de koning was ze in staat de inspanningen van Haman, een krachtige gerechtsambtenaar, te dwarsbomen.
Na het vasten kunnen wij lekker gaan snoepen van de Hamansoren (grote plakken knapperig gefrituurd beslag of driehoekige koekjes gevuld met chocoladepasta/dadelpasta met/zonder nootjes, of maanzaad) welke als symbool staan voor het weg halen van het kwaad en de spot zodat anderen het neit meer kunnen horen. Haman overreedt koning Ahasveros een wet te tekenen waarin werd bepaald dat alle joden op een bepaalde dag mochten worden gedood. Dat plan werd echter gedwarsboomd door koningin Esther die het zo ver kon krijgen dat Koning Ahasveros Haman en zijn zonen ter dood liet brengen door ophanging (of spietsing, afhankelijk van de vertaling) aan de paal die ze hadden opgericht om Mordechai ter dood te brengen.
Na Maariv of Arvit (ma’ariew, de avonddienst) wordt de ‘megilla’, de rol van perkament, voorgelezen door een voorzanger die goed bekend is met de speciale melodie daarvoor, wat de volgende dag aan het einde van Shacharit of sjachariet (de ochtenddienst) nog eens wordt herhaald.
Purim (in het Nederlands ook weergegeven door ‘Poeriem’) is Hebreeuws voor “Loten” sinds Haman veel loten heeft geworpen om te beslissen wanneer hij zijn slechte plan moest uitvoeren.
Wat een potentiële doemdag voor de Joden kon worden werd een feestdag voor Gods Volk.
Ook is het één van die weinige dagen dat wij vrouwen konden horen voorlezen in plaats van de mannen. In sommige groepen werden en worden nog steeds verkleedpartijen gehouden.
Thuis moesten wij ook te komen leren dat wij het veel beter hadden dan anderen en dat wij daarom van het vele dat wij hadden moesten delen met diegenen die minder fortuinlijk waren. Zo kunnen vandaag de dag nog steeds kinderen leren delen met anderen.
Het opofferen van dingen die wij graag hebben of het nalaten van bepaalde dingen te eten bereid ons ook voor om te denken over de moeilijkheden die het joodse volk mocht ondervinden tijdens de slavernij maar ook daarna tijdens hun doortocht door de woestijn. Een maand later kijken wij op naar de belangrijkste gebeurtenis van het jaar, waarbij wij de Erev Pesach en Vasten van de eerstgeborene onze aandacht vraagt. Met Pesach hebben wij de belangrijkste periode van het jaar, waarbij wij niet enkel naar de vele slachtoffers kijken bij de slachting van een jong lam, maar ook naar een speciaal lam dat ons de eerstgeborene brengt van een nieuwe wereld.
De dagen die 14 Nisan vooraf gaan moeten er ons toe brengen te bezinnen over wat God voor Zijn volk gedaan heeft en hoe Hij voor bevrijding heeft gezorgd en steeds nabij was en is voor hen die Hem liefhebben.
+++
Gerelateerd
- Wanneer de dood van Jezus herdenken?
- 2: Stierf Jezus wel op de noodzakelijke hogepriesterlijke leeftijd, van 35 jaar ?
- Feesten van de Heer
- Joodse tijden
- Niet Vasten op Jom Kippoer? Een Lichtzinnige Verwerping van de Joodse Traditie
- Eating Plants “Dagen Zonder Vlees”
- Ik dacht doe eens mee…nou ja gedeeltelijk
Jeshuaisten / Jeshuaists 
8 gedachten over “13 Adar opening naar 14 Nisan”