Als wij naar “Liefhebben” kijken hangt het af tot welke generatie wij behoren naar wat wij daar onder gaan verstaan. Het kan zijn dat het gaat over “houden van”, iemand of iets graag mogen, maar in het verleden ook iemand of iets “gaarne mogen lijden”, iemand gaarne (wel) kunnen lijden, “iemand genegen zijn”, “het wel met iemand menen”, voor iemand of iets veel voelen, maar ook zich met iemand eigen maken.
Bij de benadering van “liefhebben” in de oudheid moet men dat liefhebben ook zo aanschouwen dat men aan iets of iemand de voorkeur wenste te geven en er toe bereid was om zich er eigen mee te maken.
Als God Zich dus er liet toe komen om het Volk Israël lief te hebben wenste hij dat Volk Zich eigen te maken. Het liefhebben hield dan ook in om “een broederband te maken” of “in betrekking te staan tot” alsook ging het, zoals het er nu ook nog zou aan moeten toe gaan, om “op goede of vertrouwelijke voet te staan.
“Liefhebben” gaat ook over het “goed kunnen opschieten” of het “best met iemand stellen”. Vroeger werd er ook wel gezegd “Frère en compagnon zijn”, het met iemand te vriend houden of met iemand goede vrienden zijn of goede maatjes zijn.
Het liefhebben hield ook in het “even na zijn”. God wenste geen verschil te maken tussen diegenen die Hij lief heeft. Hij hield van zijn schepping. Zoals Hij lief heeft wenst Hij ook dat de mens elkaar zou lief hebben. Dat iedereen voor elkaar klaar staat.
Het “liefhebben” vergt een directe actie. De handeling om voor elkaar klaar te staan en iets voor elkaar over te hebben en te doen. Zonder voor elkaar iets te willen doen is de liefde dood of van geen tel. Pas wanneer je iets doet voor degene die je beweert lief te hebben, mag je zeggen dat je hem werkelijk lief hebt.
Wanneer je dat beseft, herken je dat principe ook op andere plaatsen. zo moeten wij ook kijken naar een van de toedrachten om lief te hebben. Voor men namelijk iemand of iets kan liefhebben moet men er in geloven. Als men niet in een bepaalde persoon gelooft en in hem of haar geen vertrouwen schenkt kan men die persoon ook niet echt lief hebben.
Vele Christenen begrijpen zo het facet van “geloven” niet. Velen zien niet in hoe men heden nog werken zou moeten doen om verlost te worden. Zij denken dat Jezus voor ons gestorven is en er nu geen werken nodig zijn om in het Koninkrijk van God te komen.
Zij vergeten echter de vele waarschuwingen van Jezus die in parabels of gelijkenissen duidelijk wilde maken hoe mensen toch nog het Koninkrijk van God kunnen mislopen.
Ook de apostel Jakobus gebruikt in zijn brief net zo’n benadering van ‘geloven’. Wij moeten beseffen dat als wij tot geloof in Jezus komen wij met dat geloof iets zullen moeten aanvangen. Het is makkelijk om te zeggen dat je gelooft in God of dat je gelooft in Jezus. Maar wat doe je daar verder mee en wat ben je daar verder mee?
Als je tot het geloof in Jezus komt zal je stappen moeten ondernemen. Tussen een atheïst die goed doet en een Christen of gelovige, zal ergens een verschil moeten zichtbaar zijn. Als het geloof zich niet daadwerkelijk bewijst, is het volgens Jakobus dood.
Jakobus 2: 14-17 (de Geschriften 98)
14 Mijn broeders, wat voor nut heeft iemand om te zeggen dat hij gelooft, maar geen werken heeft? Dit geloof kan hem niet redden. 15 En als een broeder of zuster naakt is en dagelijks voedsel nodig heeft, 16 maar een van u zegt tegen hen: “Ga in vrede, wees opgewarmd en wordt verzadigd”, maar u geeft hun niet de lichamelijke behoeften, wat is het nut ervan? 17 Dus ook geloof, als het geen werken heeft, is op zichzelf dood.
Met het “dood” te verklaren bedoeld de apostel eigenlijk dat het van geen tel of geen waarde is. Zulk een geloof, zonder daden, zal is dan waardeloos en zal niets op brengen en niets uit maken.
Als ware volgers van Jeshua moeten wij er bewust van zijn dat zulk een geloof niet alleen veel te kort schiet. Zulk een geloof is eigenlijk “leeg” en zal voor God ook “geen waarde” hebben. In zulk geloof zal er ook niets te merken zijn van een “begaan zijn” of “een voelen voor” iemand of iets. Vast en zeker zal zulk een geloof ook geen getuigenis van “liefhebben” kunnen zijn.
Een geloof zonder werken zal aan niemand getuigen hoe u tegenover hen staat maar ook niet tegenover uw Schepper. Een geloof zonder werken zal een geloof zonder enige draagkracht zijn en zal zeker niet ondersteund zijn door een liefde voor de naaste noch voor een liefde voor God en Zijn geboden. Want naastenliefde vergt eveneens, zoals elk liefhebben, handelingen en goede reacties die kunnen bijdragen tot het verder opbouwen van een goede relatie met de ander. Zo ook voor de opbouw tot een goede verstandhouding met de Allerhoogste Maker van alle dingen.
Volgens Jakobus is een geloof zonder werken “dood” of zelfs “morsdood”. Het is nergens meer toe in staat, en wel het allerminst om de ‘gelovige’ eeuwig leven te bezorgen. Dat is, tussen twee haakjes, niet in strijd met wat Paulus beweert door te zeggen dat je
niet gered kunt worden door ‘werken’, want Paulus heeft het daar over ‘werken der wet’, dus over het stipt naleven van regels. Dat stipt naleven van de Wet is iets wat bij een liefde voor God een zelfzekerheid zou moeten zijn. Want als je Gods Wensen zo maar in de wind zou slaan, zou dat dan getuigen voor een liefde voor Hem?
Als wij goed de Messiaanse Geschriften onder ogen nemen kunnen wij merken hoe de talmidim hun verhouding met hun leermeester “verzekerden” en hun liefde voor hem verder betuigden. Maar met het uitvoeren van de opdrachten die Jeshua hen had gegeven wensten zij ook, zoals Jeshua de Wil van Zijn hemelse Vader deed, Gods Wil te doen. Wij kunnen in de boeken van de apostelen zien hoe zij met elkaar omgingen en hoe zij trachtten gemeenschap op te bouwen in verbintenis met elkaar en met Christus Jezus in liefdesdaden voor de Allerhoogste.
De verhalen uit de evangeliën zouden iedereen duidelijk moeten maken hoe onze verhoudingen tot anderen wel bepalend zijn voor ons verdere leven en hoe zij toch ook ons spirituele leven bepalen. Uit die teksten kunnen wij ook halen hoe juist die mentaliteit van de gedachte niets meer te moeten doen, leidt tot het verwaarlozen van de noden van de behoeftigen en hoe men dan er toe komt om geen naastenliefde te tonen.
De later er bij gekomen apostel, Saul / Paulus, mocht het in het begin niet makkelijk hebben om aanvaard te worden, doordat hij eerst de volgelingen van Jeshua had vervolgd. Maar de anderen toonden hun liefde tegenover hem en vergaven zijn gruweldaden en kwamen hem ook helemaal te vertrouwen. Dat vertrouwen is een groot onderdeel van “liefhebben”. Zonder vertrouwen kan er geen liefhebben bestaan of vruchtbaar zijn.
De apostel Paulus was er van overtuigd dat geloof moet ‘blijken’ en in zijn brieven maakte hij het wel degelijk duidelijk dat je dat moet ‘tonen’. En net als geloof, moet ook liefde ergens uit blijken; je moet iets doen voor degene die je beweert lief te hebben. En dat ‘iets’ moet uiteraard nut hebben voor die ander. En dit geeft ons meteen een betere kijk op dat gebod van Jezus in de Bergrede:
Mattheüs 5:43 (de Geschriften 98)
43 “U hebt gehoord dat er werd gezegd:” Je zult je naaste liefhebben en je vijand haten. “
Het mag dan niet makkelijk zijn om je vijanden lief te hebben en er zelfs toe te komen om voor hen te bidden, zelfs als ze je vervolgen, maar dat maakt het onderscheid tussen de liefde van een God liefhebbende en een gewone burger.
Liefde voor God vraagt ook liefde voor Zijn schepping, waarbij planten, dieren en allerlei soorten mensen toe behoren, ook hen die wij geen warm hart toe dragen. God beseft dat wij niet iedereen innig kunnen liefhebben. Dat verwacht Hij niet van ons. aldus moeten wij onze vijanden niet echt de aardigste mensen op aarde gaan vinden. Wel komt het er op aan dat wij, ondanks hun vijandigheid, doen wat voor hun bestwil is. Vandaar wordt er van God ook verwacht dat wij voor hun bestwil geven en dat wij zelfs ook voor hen zouden bidden.
Het gaat er niet om wat wij van die mensen vinden; het gaat erom wat wij voor ze doen.
En dan komen we nu aan één van de meest geciteerde verzen van het Nieuwe Testament:
‘Want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.’ (Johannes 3:16 NBG)
Wij citeren hier met opzet de NBG’51, omdat de uitleg dan wat duidelijker is. Bijna iedereen is van mening dat Jezus hier aangeeft hoe groot Gods liefde is. Maar is dat correct? Op basis van wat we hiervóór gezien hebben, weten we nu dat liefde betekent dat je iets doet. En Jezus vertelt ons hier wat God doet: Hij geeft zijn eniggeboren zoon.
Met andere woorden: Hij vertelt ons niet hoe groot Gods liefde is, maar op welke wijze God die liefde toont. De oude vertalers hebben dat ook zo gezien, want het oud-nederlandse woord ‘alzo’ betekent ‘op die wijze’ en niet ‘in die mate’. De befaamde spreuk ‘alzo sprak Zaratoestra’ vertelt ons niet hoeveel Zaratoestra te zeggen had, maar wat
hij te zeggen had.
En wanneer God zijn volk in Deuteronomium vermaant in hun eredienst niet de afschuwelijke praktijken van de Kanaänieten na te volgen met de woorden:
‘Niet alzo zult gij de Here, uw God, dienen’ (Deuteronomium 12:31 NBG),
bedoelt Hij niet dat zij aan dat dienen minder moeite moeten besteden, maar dat zij dat niet op die wijze moeten doen.
Dat wordt nog duidelijker wanneer we het vers in Johannes in zijn context (verband) bekijken (en ter verduidelijking passen we de vertaling wat aan):
De Mensenzoon moet hoog verheven worden, zoals Mozes in de woestijn de slang omhoog geheven heeft, opdat iedereen die gelooft, in hem eeuwig leven heeft. Want op dezelfde wijze [alzo] had God de wereld lief doordat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. (Johannes 3:14-16)
Jezus trekt eerst een parallel tussen de koperen slang in de woestijn (Numeri 21) en zijn eigen terechtstelling, en zegt dan:
Zo (op die wijze) heeft God ook de verlossing aangepakt van degenen die Hem dienen; Hij heeft op dezelfde wijze zijn Zoon gegeven, om te bewerkstelligen dat wie in die Zoon gelooft niet verloren gaat.
Zij die God lief hebben moeten er toe komen om Gods liefde voor de mensheid te zien en te erkennen dat het Gods eniggeboren zoon is die de Mensenzoon is die hoog opgeheven zal moeten worden (Joh 8:28). Dat houdt niet in dat wij hem tot god moeten maken, maar wel dat wij zijn daden moeten erkennen als overgave tot of aan God, Wiens wil Jezus wenste te doen. Wij ook moeten onze liefde tot God betuigen door in de voetsporen van Jeshua te stappen in het besef dat hij de Weg naar God is.
Gelovigen in christus Jezus moeten tot het besef komen dat Jeshua diegene is die hij vertelde te zijn, ondergeschikte zoon van God, die niet deed wat hij zelf wilde, maar wat zijn hemelse Vader graag zag gebeuren in Zijn Plan.
Ware gelovigen zullen begrijpen dat Jeshua (Jezus Christus) alleen zei en deed wat de Vader hem had geleerd. (Johannes 8:28)
De lieveling van Jeshua, de jongste apostel heeft zo ook enkele zaken opgeschreven opdat anderen ook zouden komen te geloven dat Jeshua (Jezus) de Christus is, de Zoon van God en zei zelfs:
Als u in hem gelooft, leeft u in zijn naam. (Johannes 20:31)
Uit liefde voor God en uit liefde voor zijn medemensen heeft Jeshua een ongelofelijke liefdesdaad gebracht, namelijk zichzelf opgeofferd voor de vele zondaars door zich als losprijs ter dood te laten veroordelen aan een ‘schand’ paal.
Er is ons verteld dat het opgetekende woorden in de Messiaanse Geschriften de getuigenis zijn dat God ons het eeuwig leven heeft geschonken; en dat zulk leven in zijn Zoon is.
1 Johannes 5:11 (de Geschriften 98)
11 En dit is de getuigenis: dat Elohim ons eeuwig leven heeft gegeven, en dit leven is in zijn Zoon.
God zijn liefde voor Jeshua was niet minder dan liefde voor andere mensen. Het liefhebben van Jeshua door God bracht God er toe om Jeshua zijn offerdaad te aanvaarden als een losprijs voor de gehele mensheid, waardoor ook Gods liefde voor die mensheid betuigd wordt.
In dat gepleegde zoenoffer moeten wij ook zien dat zoals Jezus nadrukkelijk zegt dat offer de manier is waarop God voor een oplossing heeft gezorgd voor het probleem van zonde en dood, dat er dan kennelijk geen andere manier is. En dus hebben de mensen ongelijk die menen dat elk ‘op zijn wijze’ zalig kan worden, dat er ‘vele manieren zijn’ waarop je God kunt dienen en het eeuwige leven beërven.
Volgens Jezus is dit de manier die God heeft gekozen, en die Hij al heeft aangeduid in die episode met de koperen slang in de woestijn.
En is daarmee dan niet elke andere weg automatisch een dwaalweg?
+
Verschil in woordbetekenis doorheen de tijd 1 Liefhebben
++
Aanvullende lectuur
- Als u integriteit hebt
- De uitdagingen van het leven mogen u niet verlammen
- Leef …
- Trouw wanneer het meest nodig is
- Wees overtuigd dat wij geliefd zijn
- Liefde die werkelijkheid is geworden
- Hoop begint in het donker
- Het is niet proberen maar vertrouwen
- Praat een beetje met de Pottenbakker
- Christelijke Overdenking: Zijn broeder haten
- Vader tegenhanger van de moeder
- Beminnen en respecteren van man en vrouw
- Liefhebben en winnen
- Vrees hebben voor de juiste persoon
- Eenheid in Jezus en Jezus in ons en God in hem
- Een Naam voor een God #8 Vergeten of weigeren
- God is goed voor hen die Hem zoeken en op Hem blijven hopen.
- God houdt van mij
- Wees druk bezig met het belangrijke teken van geloof
- De geboden observerend, uitvoerders wordend van het Woord
- Het eerste op de lijst van de zorgen van de heilige
- Opdracht om anderen lief te hebben
- Doe het passende voor een vriend
- De Wet van de Liefde, basis van alle instructies
- De ziel niet kleineren
- Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde
- Verzoening en Broederschap 2 Uit de eigen cocon stappen
- Geloof en geloven
- Heb vertrouwen in je geloof … twijfel aan je twijfels
- Laat de vrede vandaag met jou zijn
- Welke eenzaamheid is meer eenzaam dan wantrouwen?
- Vertrouw de toekomst aan God toe
- Hou vast aan één God
- God te vertrouwen schuilplaats, veiligheid en geborgenheid
- God is mijn toevlucht, mijn fort en sterkte, op Hem zal ik vertrouwen
- Liefde geneest mensen
- Schepper en Blogger God 3 Les en oplossing
- Voor de Wil van Hem die groter is dan Jezus
- Eerste stappen die leidden naar een loskoopoffer 2 Lot na daad van ongehoorzaamheid
- Ongelovige Thomassen, Jezus en zijn God
- Bescherming door leven in Christus
- Niemand heeft zulk een grote liefde als hij die zij leven gaf voor zijn vrienden
- Het Zoenoffer
- Lijden bedekt door Zoenoffer
- De Leidsman van geloof
- Niet allen zullen het Koninkrijk beërven
- Verlossing #8 Gerechtigheid door geloof
- Gods vergeten Woord 18 De Wet van Christus 1 Wet van Mozes
- Geloof zonder risico tegenstrijdigheid
- Wanneer men geloof gevonden heeft door de studie van de Bijbel moet men werken van geloof verwezenlijken
- De aanduiding door Paulus en Jacobus van de werken die wij horen te doen
- Redding, vertrouwen en actie in Jezus #5 Verblijven in Christus
- Redding, vertrouwen en actie in Jezus #6 Samenhoren
- Onze houding naar anderen belangrijk om te overtuigen
- Een race niet voor de snelste, noch een strijd om de sterkste
- Zij die in de renbaan lopen en geroepen zijn voor rechtvaardiging door geloof
- Van goede moed zijnde om de wedloop te voleindigen
- Geen race voor de snelste, noch een strijd der helden
- De nacht is ver gevorderd 23 Studie 4 Nu actueel: Daad van geloof
- Schapen en bokken 2 Bruikbaar en onbruikbaar – Goede en slechte daden
- Werk met vreugde en bidt liefdevol
- Ds. Paul Visser ziet geloof onder kerkgangers verdwijnen
Jeshuaisten / Jeshuaists 
9 gedachten over “Verschil in woordbetekenis doorheen de tijd 2 Liefhebben en Geloven”