Is het niet prachtig als men op zoek kan gaan naar een plaats waar men mensen wil bijeenbrengen die samen God gaan verheerlijken? Nog prachtiger zal het zijn wanneer het waarheid kan worden. Daarom hopen en bidden wij dat er in zal slagen voor haar ‘eigen’ Messiaans-Joodse gemeenschap een vastgoed te kunnen aanschaffen.
“Een thuis in de fysieke wereld.” Of, om de Hebreeuws-kabbalistische term te gebruiken, dirah b’tachtonim. “Dit,” zeggen de chassidische meesters,
“is waar het bij de mens om gaat: dit is het doel van de schepping van de mens en van de schepping van alle werelden, bovenaardse en aardse: om te zorgen dat G-d een woonst in de lagere rijken verkrijgt.”
Zij die hier in deze wereld verblijven zijn slechts ‘verblijvers” “huurders”. Als socheer en bijwoners beseffen wij dat niets eigenlijk ons toebehoort, maar alles aan Jehovah God toebehoort. Wij kunnen er niet buiten om in deze wereld te wonen maar dat betekent niet dat wij er deel van moeten uit maken of de wereld moeten toebehoren. Erg genoeg moeten wij wel kunnen voorzien in middelen om hier te verblijven en om ons waar te maken. Eveneens moeten wij wel wereldse middelen hebben om ons een ruimte te verschaffen om god te dienen. Maar wij moeten ook weten dat wij hier voor onze eigen woonst of een woonst van een medegenoot kunnen gebruiken.
Wat betekent het om een thuis te zijn voor God in onze wereld? Is Hij hier niet al? En hoe wordt dit thuis gemaakt?
Het concept van dirah b’tachtonim gaat in op de meest elementaire bestaansvragen: wat is onze wereld? Wat is materie en lichamelijkheid? Wat is heiligheid? Wat wil God van ons? Waarom zijn we hier?
Vele van onze vroegere familieleden mogen het zeer goed gehad hebben maar moesten met veel pijn inzien hoe een welgesteldheid op zeer korte tijd te niet werd gedaan. Velen van onze familieleden hebben het onderste van de kan gezien en waren zelfs in zo een penibele toestand dat enkel de gaskamer een einde aan hun lijden bracht. Maar voor velen was de vernedering die hen werd toegebracht geen reden om geen huis van God te hebben, waar zij ook maar mochten vertoeven in welke erbarmelijke omstandigheden zij ook mochten leven.
Wij leven nu in een gelukkig veranderde wereld, maar betreft het geestelijke vertoont deze wereld nog meer afstand tussen God en de mens dan er een halve eeuw geleden was. Terwijl nu zo velen het goed lijken te hebben gaat er zo vele met de wereld verkeerd dat de meerderheid van de mensen het zelfs niet eens ziet. Ook zijn de meeste mensen het slachtoffer geworden van diegene die van de Elohim de wereld mocht regeren, namelijk de satan. Deze heeft het recht gekregen om heer en meester te zijn van deze aarde. (Niet voor lang meer.)
In deze wereld verblijvend moeten wij de keuze maken of wij voor die wereld willen zijn of de wereld van God toebehoren. Indien dat laatste is er reden genoeg om ook een huis te voorzien voor Die God.
Zij die van de Allerhoogste Schepper houden, beseffen dat alles wel aan Hem toebehoort, maar dat wij als mens ook voor Hem een plaats moeten voorzien.
Deze week – de week waarin we lezen over het Goddelijke verzoek:
“Zij zullen Mij een apart geplaatste woning maken, en Ik zal in het midden van hen wonen” (Exodus 25: 8)
kunnen wij best daar even bij stil staan hoe wij God tot onze woning maken en hoe wij God in ons of tussen ons laten wonen zodat wij vandaag ook zullen kunnen zeggen dat God zal wonen te midden van Israëls kinderen en onze God is (Exodus 29:45). Vandaag is het nog erger gesteld dan in de vorige eeuw. duidelijk kunnen wij waarnemen dat het de Geest der waarheid is die de wereld niet kan ontvangen, omdat ze Hem ziet noch kent. Als liefhebbenden van God kennen wij Hem wel waardoor Hij ook bij ons blijft. Hiertoe kunnen wij dan ook overal een plekje maken om Hem te ontvangen in ons midden.
Een huis is meer dan een dak om de regen buiten te houden, muren om ongewenste bezoekers buiten te houden, een keuken om voedsel te bereiden en een bed om in te slapen. Forten, kantoorgebouwen, hotels en restaurants kunnen ook in die functies voorzien, of beter, dan welke woning dan ook, uitvoeren. Maar alleen thuis is een persoon thuis. Thuis kun je gezichten in de spiegel trekken, een oude groene trui met een gat onder de oksel dragen en pickles met pindakaas eten, omdat je daar zin in hebt. Thuis kan je jezelf ook lekker ‘thuis’ voelen en je gedragen en kleden zoals je zelf wilt.
Indien je dan een Thuis voor God wil maken moet Hij zich daar natuurlijk ook thuis voelen. Dat is enkel mogelijk als in dat Huis ook alles naar Zijn Wens is. Wij zouden toch ook liefst een huis vinden dat ingericht is zoals wij het graag hebben.
Hier zitten wij echter met een bepaald misverstand. Of toch velen, denken dat God zulk een extra speciaal gebouw nodig heeft dat ook met een extra speciale naam wordt begroet. Een synagoge of een Kerk.
Wij moeten echter beseffen dat God tevreden is tot een plek te komen waar het hart op de juiste plaats is; Dat is voor God het voornaamste. Hij kent het hart en wil zien dat dat bij Hem is an dan zal Hij ook bij dat hart komen. Dat mogen wij geloven en dat is wat het geloof kan voeden. Daar waar een plek kan zijn waar meerderen bij een willen komen zal ook God willen samen komen met hen die Hem willen dienen.
God verwacht geen kastelen of forten voor hem. Wij hoeven hem geen basiliek te bouwen. Neen God zal ook tevreden zijn met een kleine plek waar iedereen samen is gekomen om Hem met volle overtuiging en liefde te komen eren en aanbidden.
Laat ons daarom uitkijken en diegenen steunen die ergens zulk een plekje willen creëren. Laat onze gebeden gaan naar hen die er naar willen werken om een plek voor God hier op aarde ter beschikking te willen stellen.
Dat God bij dezen mag zijn en hen steunen in hun betrachtingen.
+
Voorgaande:
Yitro, Aankoop Vastgoed en Jubileum
++
Aanvullend
- Gods vergeten Woord 21 Intro: In de wereld maar niet van de wereld
- Gods vergeten Woord 21 #1 Pelgrims onderweg
- Gods vergeten Woord 21 #2 Vreemdelingen en bijwoners
- Gods vergeten Woord 21 #4 Heraut in plaats van revolutionair
- Na 2020 jaar
- Opbouw van verleden naar toekomst
- Verzoening en Broederschap 4 Deelgenoten in Christus
- Materialisme, “would be” leven en aspiraties #6
- Materialisme, “would be” leven en aspiraties #7
- Materialisme, “would be” leven en aspiraties #8
- Keerpunt in de Kerk
- Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #4 Vergankelijkheid #1 Welvaart
- Met minder is… nog genoeg
- Omtrent bijeenkomen en vergaderen
- Gods volk onderweg – Het leven in de gemeente
- Verzamelen, bijeenkomen, samenkomen, vergaderen
- Samen komen in huizen
- Gezelschap in de kerkgemeenschap
- De voordelen van een kleine gemeenschap of een huiskerk
- Opbouw van een ecclesia en verbonden kosten
- Intenties van de ecclesia
- Synagoge uit de tijd van Jezus opgegraven
- Laat ons samen komen
+++
Jeshuaisten / Jeshuaists 
Hoe mooi is het niet als wij allen samen God loven en prijzen.
God een plaats geven in ons hart ,Hij moet op de hoogste plaats zijn in ons hart en leven.
Allen samen,of we nu Joodse christenen of gewoon christenen zijn,het is goed om voor God op te komen en Hem de hoogste eer te geven.
Dat allemaal dank zei Jezus Christus ,onze Heer.
LikeLike
Zoals je zegt zou het mooi zijn als wij allen samen God zouden beminnen en Hem de hoogste plaats in ons hart geven. Spijtig genoeg zijn wij daar nog heel ver af en moeten wij met pijn in het hart nog vaststellen dat de meerderheid van hen die zich christen noemt Jezus als hun god aanbidden en daar dan nog eens prenten van maken en aanbidden, dat terwijl God duidelijk heeft gesteld dat er geen beeltenissen van Hem nog andere goden mogen gemaakt worden om er voor neer te knielen of te aanbidden.
LikeGeliked door 1 persoon
ja dat is waar , en hoe zit dat met het kruis, een hangertje of zo?
LikeLike
Wat bedoel je met een “kruis” of een “hangertje”?
LikeLike
Wij christenen hebben een kruis in onze woonkamer ,zonder Jezus op maar soms met jezus nog aan het kruis.
ik dragen een kettingske met een kruis en een davidster om te tonen dat ik gelovig ben en wat ik geloof of waarvoor ik sta.
Is het zonden om dat te hebben en / of te dragen.?
LikeLike
De Romeinen hebben Jezus volgens hun veroordelingsmethode opgehangen aan een paal (een kruis was toen nog niet in gebruik als marteltuig). Mensen werden in die tijd aan een verticaal stuk hout opgehangen met een voetblok onderaan zodat zij zich konden opdrukken en er niet afvallen. Jeshua werd zo ook opgehangen aan een stuk hout als ter dood veroordeelde koning der Joden (zie o.a. 1 Petrus 2: 24).
Welk nut heeft het om een marteltuig op te hangen als een herinnering? Gevaar hierbij is dat er een beeltenis ter verering wordt aangebracht, wat zondig is in de ogen van God.
Het kruis is ook het teken van de god Tamuz (de god van het kwaad) en moet in alle opzichten vermeden worden, daar het een abominatie is in de ogen van de Allerhoogste.
Het dragen van een Davidster kan wel een getuigenis zijn met de verbintenis van het Volk van God en met het Joodse geloof. Maar als je in de Heilige Drie-eenheid gelooft is het eigenlijk een ‘heiligschennis’ en wordt het aanzien als een zondige daad. In de bijbel staat zeer duidelijk dat je geen twee meesters kan dienen. Je kan niet tegelijk een trinitarisch christen zijn en naar anderen laten uitschijnen dat jij in de God van Israël zou geloven. Want die God is een Enige God en geen twee- of driedelige godheid.
LikeLike